أول الغيث .. قطرة

خلصت اخيرا ... بقالى مده عمال اصمم فى البلوج دى ببطء وباستحياء شديد ... دايما كانت المشكله اللى منعانى عن انى اشترك فى بلوجر دوت كوم انى مكنتش عارف اغير جلد البلوج ... وانا مشكلتى انى مابعرفش اعبر عن ذاتى الأنوية بمجرد التعبير فى كلام وبس ... لازم الموضوع يكون شامل تجربة سمعية بصرية حسية فكرية

ولانى مكنتش عارف احط مؤثراتى وهلاوسى الخاصة اللى واكله دماغى ...
فرميت الموضوع كله قبل كده فى الزبالة وزهقت

لحد ماعرفت اخيرا اعمل كل اللى انا نفسى فيه ... عارفين الشعور لما يكون قدامك لغز مطلسم مش عارفين شفرته وفجأة الامور تبتدى تتضح ... عاصفه حماس شديدة خدتنى وانا عمال اصمم البوج لحد ما خلصت ... وكاى عاصفة تحترم نفسها ... لازم يتبعها صمت تام مطبق

مش عارف الافكار بتهرب ليه وازاى .... المشكله ان الواحد عقله بيخطر فيه الف خاطرة فى الثانية ... ومع انك اكيد عندك نقص فضفضة لان كل الناس بتتكلم ومحدش بيسمع .... بس لما تيجى خلاص خاطره تهرب وتطلع على طرف دماغك .. عايزه تخرج من اى منفذ لسان بيتكلم ... ايدين بتكتب .... تلاقى حاجه لجمتها ولا اجدع سايس فى اسطبل ..... بس زى مابيقولوا اول الغيث قطره وانا حاسس بشىء من البلل وانا بكتب البوست ده

اسم البلوج ( ذا سبيرال واى ) الاسم يرمز عامه لطريق حياتنا ...ولانه طريق ملتوى وزجزاج ومش قادر يحافظ على نفسه على القضبان ... ولانه طريق ممكن فى ثورته بدل يخرج من القضبان يفن بحل جزرى و يخلع عجله ذات نفسه ... فالبلوج دى ماهى الا مجرد محاولة احتواء لزقاق من ازقة الطريق ده .... ولاننا كتير بنتوازى ونتطابق مع بعضنا البعض كبشر ... فى نقطة او موقف او مجال .... فى دوراتنا اليومية حوالين مصدرنا الواحد ....ولان خطوط مجالنا لازم تتشابك وتتقاطع وتتوازى وتتباعد ... فلازم هتلمح نفسك هنا او هناك جوه الزقاق

المشكله الواجب حلها دلوقتى انى اقدر اتحرك ... واتسلل خفية
واقتل السايس